Polokus sağolsun, Glade of Dreams bir kez daha kötü düşlerin pençesinde. Bizi bu durumdan hangi süper kahraman kurtarabilir?... Batman?... Superman?... Iron Man? Hayır hayır belki de… Spiderman.
Efendim ne münasebet, tabii ki de Rayman!
Rayman Origins, bu nesilde unutulmaya yüz tutmuş platform türünü ipten alan belki de en önemli yapım. Unutulmuşluğun sebebi belki de, başarılı olmasına rağmen Origins’in hayal kırıklığı olmuş satış rakamlarında aranmalı. Nintendo’nun bu konudaki başarısı yadsınamaz ancak iş diğer masa üstü konsollara geldiğinde artık shooter ve aksiyon oyunlarının revaçta olduğu bir dönemde, üstelik kötü satış rakamlarının ardından uzun süre yeni bir Rayman deneyimi beklemiyorduk Ancak Legends bizi epey şaşırttı.
Orjinal olarak Nintendo Wii U’ya özel duyurulan, hatta çıkış oyunlarından birisi olarak atfedilen ve tablet kontrolcünün yeteneklerini oyun mekanikleriyle harmanlamayı amaçlayan Rayman Legends, konsolun pek de iştah açıcı olmayan satış rakamları sonrası önce ertelendi ve daha sonra çoklu platform olarak duyuruldu. Böylece bu eğlence çok daha fazla oyuncuyla buluşma şansına erişti.
Legends, eklenen yeni oyun modlarıyla birlikte yeni bir arayüze kavuşmuş. Bölümler ve tüm bir menü, ortada Polokus’un göbeğini sere sere nargilesini tüttürdüğü alan etrafına bir tablo olarak serpiştirilmiş. Hayır maalesef bu kez Polokus’un sakalını çekiştiremiyoruz. Legends’da sağa sola hoplayarak menüde gezinirken dikkat etmeli, zira içinizi kıpır kıpır eden menülerden kendinizi birden istemediğiniz bir bölümde bulabilirsiniz. Biraz can sıkıcı. Menü tasarımına ek olarak oyunda yaşanan güncellemeleri, örneğin kilidi açılan yeni bir bölümü ya da karakteri farketmenizi sağlayacak bir uyarı sistemi ve kısa yollar eklenmiş. Böylece oyun içinde gerçekleşen hiç bir yeniliği es geçmemiş oluyorsunuz.
Rayman Legends’ın dünyası Origins’in çizgi film benzeri hatlarına kıyaslandığında pastel tonlamasıyla öne çıkan bir yapıda. Rengarenk dünyasından zerre ödün vermeyen renk paleti sanki daha koyu tonlu bir dünyanın kapılarını aralamış. En tekdüze tabirle kusursuz bir tablo görüntüsüne kavuşan Rayman Legends’ın hayran bırakan sürrealist teması sadece bu görselliği dolduran muhteşem, dolu dolu, detay manyağı görüntüsüyle değil; karakterleriniz ve oyun mekaniklerine yansıyan ışık oyunları, gerek ön plan gerekse arka plana serpiştirilmiş öğeleri, düşman çeşitliliği ve animasyon zenginliğiyle de alkışı hak edecek bir noktada duruyor. Mevcut neslin sonuna gelirken, grafikleriyle kusursuzluğu gözler önüne sermiş 2 boyutlu bir yapım Rayman Legends
Oynanış, Origins’le arasında bazı önemli farkları içeriyor. Wii U tablet kontrolcüsünün etkisiyle oluşturulmuş bölümler Legends’da karşımıza çıkan bu yeniliklerden, hiç kuşkusuz en göze çarpanı. Uçan kurbağamız Toad’un kendini gösterdiği bu bölümlerde şayet oyunu Wii U’da deneyim ediyorsanız tablet kontrolcüsüyle Toad’u, oyunda 5. kişi olarak yönlendirebiliyorsunuz. Ancak diğer platformlarda bu karakter yapay zeka olarak, oyuna dahil olan 4 karakterin de kontrollerine sunulmuş. Toad bölümlerde yalnızca kendisinin aktive edebildiği platform öğelerine yön vererek, oyuncunun ritmini yitirmeden bölüm sonuna ilerlemesini sağlıyor. Buradaki en önemli sıkıntı multiplayer olarak ve hele hele zorluk seviyesi yükseltilmiş bölümlerde oynarken yaşanıyor. Hem kendi karakterinizin ritmini kaçırmadan engelleri aşmak hem de diğer takım arkadaşlarınızın hareketlerini düşünerek platform öğelerini yani Toad’u aktive etmek istenilmeyecek bir zorluk anlayışı getirmiş oyuna. Bunun yanı sıra ufak akıl oyunları da yine Toad aracılığıyla nakşedilmiş.
Origins’de şirin pembe dostlarımız, electoon’ları özgürlüğüne kavuşturmak için mücadele ederken, Legends’da teensies’lerin prangalarını kırmak esas hedef haline geliyor. Oyun mekaniklerinde yaşanan bir başka değişime de burada rastlıyoruz. Kurtarmamız gereken esirler sadece kamera açısı ve görsel hilelerle saklanmış mini bölümlerde bulunmuyor ve kimi zaman süpriz yerlerde karşımıza çıkabiliyor. Bölümün geneline yayılmış ölümcül tuzaklar ve platform öğelerini atlatırken, aktive ettiğimiz yollara, nerden geçtiğimize dikkat etmeli ve geride kimseyi bırakmamak için ivedi biçimde esirleri kurtarıp Legends’ın akıp giden oynanışına dahil olmalıyız. Bu önemli değişikliğin dışında lum toplama öğesinde de ufak bir değişim var. Origins’de müzik eşliğinde renk değiştiren lumlar bu esnada daha fazla lum kazanmasını sağlıyordu. Buradaysa rengi gözeten bir sırayla ilerlediğinizde daha çok lum kazandıran bir sistem getirilmiş.
Rayman Legends’ın dinlemeye doyamayacağınız, o bölüm hatta o an için bestelendiği gün gibi aşikar olan yeni besteleri ve origins’den hatırlıyacağınız yeniden elden geçirilmiş müzikleri var. Platform öğelerinin çılgınlık boyutuna ulaştığı anlarda sizi kıpır kıpır eden, yeri geldiğinde dinginleştiren, gizlendiğiniz dakikalarda James Bond gibi hissettiren müzik albümü, görsellik ve anla birleşerek ayrılmaz bir bütünün parçası haline geliyor. İşte burada Rayman Legends’ın bir diğer yeniliğine şahit oluyoruz. Müzikler, Rayma Legends’ın oyun mekaniklerinde yer eden bir diğer yenilik. Karşınıza öyle bölümler çıkıyor ki bunun bir platform oyunu olduğunu unutup müzik ve görselliğin dansına ritimlere göre bastığınız tuşlarla eşlik ediyorsunuz. Ve an itibariyle Rayman Legends bir ritim oyununa dönüyor.
Bölüm sonunda topladığınız lum miktarı kadar kupa ve kazı kazan kartları elde ediyor ve bu ekstralar sayesinde yeni oynanabilir karakterlere ve size daha fazla lum kazandıracak canavarlara kavuşuyorsunuz. Yapım ayrıca tıpkı hikaye modunda olduğu gibi 4 kişiye kadar deneyim edebileceğiniz kendine has bi mini futbol oyunu ve haftalık olarak yayınlanan görevleri yerine getirme etkinliklerine sahip. Bu zorlu etkinlikleri yerine getirerek daha fazla Lum toplayarak, kilitli karakterleri açma süreciniz ufak bir sınava tabii tutulmuş. Üstelik Legends’da kontrollerinize amade olmayı bekleyen karakter sayısı da hayli artttırılmış.Çılgın, akıcı, her daim heyecanlı ve müthiş bir ritme sahip. Rayman Legends tüm bu etkenleri harika bölüm tasarımlarıyla birleştiriyor, müziklerle harmanlıyor ve zorluk derecesinin dozunu ayarlamayı pekala biliyor. Hepsi ayrı birer taktiksel mücadeleye sahne olan Bölüm sonu canavarlarıysa, oyunun rahat ve esnek oynanış mekaniğinin kanıtı olmuş adeta. 12 saate yaklaşan oynanış süresi, işin içine arkadaşlarınızla oynamak da girdiğinde tadından yenmez bir macera tufanına dönüşüyor. Keşke bu keyfi online yaşama imkanımız da olabilseymiş. En azından arkadaşlarınızı evinize davet etmek için güzel bir sebebiniz var!
