Star Wars gibi önemli bir isimin oyunları her zaman en üst düzeyde olmak zorundadır, çünkü Star Wars adı her zaman üst düzeyde olmuştur. İçinde Star Wars adı geçen bir oyundan beklentilerin düşük olması mümkün olmuyor. Şimdiye kadar başarılı ve başarısız Star Wars oyunlarıyla karşılaştık. Knights of the Old Republic (KOTOR) ve Rogue Squredon gibi seriler Star Wars oyunlarının gurur kaynağı olmayı başarmıştır. Tabi bunun yanı sıra bekleneni veremeyen Star Wars oyunları hiç de az değil. Sanırım Star Wars serisi de tıpkı diğer film oyunları gibi bazen sömürüldü. Ne de olsa filmin hayranları içinde Star Wars adı geçen herşeye ilgi duyacak bir kitle vardı. 25 Mayıs 1977 yılında yayına giren ilk filmden bu yana her zaman popülaritesini belli bir seviyenin üstünde tutan Star Wars, günümüzde de çok büyük ilgi görüyor. Bu evrene hiç ilgi duymayanlar bile Jedi, Işın Kılıcı, Darth Vader ve Yoda gibi isimleri mutlaka duymuşlardır. Star Wars serisi oyun dünyasında da benzer şekilde ilgi görüyor, bu serinin kaliteli oyunları oyuncuların büyük ilgisine maruz kalıyor. Örneğin KOTOR'un tam bir çılgınlığa dönüştüğünü ve çok büyük övgüler aldığını hepimiz biliyoruz.     Star Wars: The Force Unleashed adını duyurabilmiş bir oyun olsa da bu onun yeterince ünlü olmasını sağlayamadı, şimdi ise oyuncuların gözüne girmek için hikayeyi devam ettiren Unleashed II karşımızda ve bu defa da yeterince başarılı olunamamış. Neden mi? Aslında bu yazıda da oyunun neden yeterince başarılı olamadığı üzerinde duracağız.

    Star Wars: The Force Unleashed II ilk oyundan 7 ay kadar sonraki Star Wars: Episode IV: A New Hope'tan ise 1 yıl önceki olayları konu ediniyor. Bu defa ilk oyundan daha kişisel bir hikayeyi sürdürüyoruz.  Unleashed II'de de ilk oyundaki kahramanımız Starkiller kontrolümüz altında. Darth Vader'ın gizli çırağı ilk oyunda kendisinin nasıl kandırıldığını (oyunu oynamayanlar nedeniyle fazla spoiler vermeyelim) anlamış ve büyük bir mücadeleye girişmişti. Bu oyunda ise Darth Vader sizin bir klon olduğunuzu söylüyor, ama tabi ki ona inanmıyoruz ve yeniden büyük bir mücadeleye giriyoruz.

     Oyuna başlar başlamaz başta Stormtrooper'lar olmak üzere çeşitli düşmanlar üzerinize geliyor ve siz de kılıçlarınızı kullanarak onları biçmeye başlıyorsunuz. İlk başlarda eğlenceli gelen bu kesme biçme olaylarında bir gariplik olduğunu anlamak için fazla beklemeniz egerek kalmıyor. Evet, bu sahneler sürekli kendini tekrar etmeye başlıyor.      Bir oyundaki en sinir bozucu şeylerden birisi de oyunun tekrar etmesidir, geliştiriciler genellikle oyunların sürelerini uzatmak için veya yaratıcılık eksikliğinden tekrara başvurur. Star Wars evrenin de asla yaratıcılık eksikliği çekmezsiniz, çünkü elinizde yeterince kaliteli malzeme vardır. Bu tekrar olayı oyunu uzatmak için de yapılmamış, çünkü oyunun başından itibaren herşey tekrar etmeye başlıyor. Üzerinize gelen yüzlerce Stormtrooper veya diğer robotları kesip biçmekten bıkmaya başlıyorsunuz. Oyunu oynarken bu kadar fazla düşmana ne gerek vardı ki diyorsunuz. Üstelik dövüşlerde vuruş hissi yok denecek kadar az, karşınızda kağıttan askerler var gibi hissediyorsunuz. Bazen farklılık için karşıma dev robotlar çıksın veya bir boss savaşı başlasın diye beklediğim anlar oldu. Özellikle dövüşler konusunda maalesef oyun sınıf kalıyor. İlk baştaki o mükemmel atmosfer tekrar eden dövüşler nedeniyle yerini yavaş yavaş sıkıntıya bırakıyor. Bulmacalarda da durum farklı değil, yapımcılar ilk oyuna göre daha fazla bulmaca öğesi koyacaklarını söyleseler de ortada bulmamız gereken bir şey yok, sadece size yapılmasını söylenen şeyleri yapıyorsunuz. Genellikle savaşlar gibi bulmacalar da kendini tekrar ettiğinden bu konuda da fazla eğlence şansı bulamıyorsunuz.

     Oyunda Saber, Push, Lightning, Grip, Mind Track, Saber Throw, Repulse gibi çeşitli özellikleriniz var ve bunlar 3 kademeden oluşmak üzere geliştirilebiliyorlar. Bunları geliştirmek için düşmanları öldürdüğünüzde ortaya çıkan Force Points'leri kullanıyorsunuz. Zaten oldukça güçlü olan ve rakiplerini rahatlıkla yok edebilen ana karakterimiz böylece inanılmaz bir güce kavuşuyor. Oyunun baş yapımcısı Vinde Kudirka da Unleashed II'nin amacının oyuncuların “inanılmaz derecede güçlü bir Jedi” gibi hissetmelerini sağlamak olduğunu söylemişti. Bence bu konuda bazı hatalar yapılmış, oyuncuların doğru düzgün çabalamadan önüne geleni rahatça öldürmek isteyeceğini pek sanmıyorum.

     Mesela büyük robotlarla mücadelelerde kullanılan Quick Time Event'ler (tuşlara belirtilen zamanda basma) bile oldukça basit tasarlanmış. Sadece 2 tuşa başarak dev robotları alt etmek veya kalkanlarını basit tuş hareketleriyle indirmek hiç de zevkli değil. Tamam God of War veya Shenmue gibi Quick Time Event'leri çok yoğun bir şekilde kullanmayabiliriz, ama en azından bu özellik daha eğlenceli tasarlanabilirmiş. Açıkçası eğer bir Star Wars hayranı değilseniz dövüşlerden zevk alacağınızı düşünmüyorum. Gayet basit ve orijinallikten uzak dövüş sahneleri ilk saatten sonra canınızı sıkmaya başlayacaktır.     Unleashed II'nin hiç mi olumlu olduğu yönler yok derseniz tabi ki var, mesela grafiksel anlamda oldukça iyi bir oyunla karşı karşıyayız. Karakterlerin kaplamaları ve modellemeleri oldukça iyi ve ayrıntılar takdir edilmeye değer. Çevre tasarımları da kapalı mekanlar dışında oldukça hoş. Kapalı mekanlarda sürekli birbirine benzeyen yerlerle karşılaşmak çok sıkıcı olsa da açık mekanlarda görsel şov yaşanıyor. Oyunun başında yağmurun yağması size üşümüş hissini verecek kadar güzel; ileriki bölümlerde de ışıklandırmalar sizi büyüleyecektir. Çevrede bayrakların dalgalanması, sis efektleri gibi unsurlar konusunda gerçekten birinci sınıf bir iş çıkarılmış. Açık mekanlar o kadar güzel ki kapalı mekanlara girmeyi hiç istemiyorsunuz. Bazen karşılaştığımız sinematik sahneler de film izliyormuşsunuz izlenimi veriyor ve sırf sinematikleri görmek için oyunu bitirme isteği duyabilirsiniz. Bu kadar kaliteli grafiklere sahip bir oyunda tekrar hissinin oluşmasına nasıl izin verilir anlamak mümkün değil.

     Tıpkı oynanış konusunda olduğu gibi çevrenin de kendini tekrar etmesi oyunun grafiklerinin etkileyiciliğini düşürüyor. Benzer mekanlar ve benzer düşmanlar maalesef oyunun yeterince iyi olamamasının en büyük nedeni. Seslendirmeler de bu ikiliye katılınca atmosfer daha da baltalanıyor. Öncelikle bu kalitedeki bir yapımda yol üzerinde kestiğimiz düşmanlarda bile iyi seslendirmelerin olmasının şart olduğunu düşünüyorum. Düşmanların bağırmaları çok yapmacık geliyor. Işın kılıçlarının sesi vuruş hissinin olmamasından dolayı pek de umrunuzda olacak cinsten değil. Sinematiklerdeki seslendirmeler ise gerçekten en üst düzeyde yapılmış. Yani oyun sadece sinematiklerden oluşsa saatlerce sıkılmadan izleyebileceğinize emin olun. Sinematiklerdeki özenin oyun içinde gösterilmemesi gerçekten üzücü. Halbuki gerek oynanış, gerek seslendirmeler gerekse de bölüm tasarımları biraz daha uğraşılarak çeşitlilik ve yüksek kalite konusunda çok şey yapılabilirmiş. İnanın o zaman oyun tadından yenmez olurdu.     Star Wars: The Force Unleashed II malesef büyük eksikliklere sahip bir oyun. Bu bir Star Wars oyunu olmasa oynar mıydım veya bu oyun hakkındaki düşüncelerim ne olurdu diye düşününce pek de olumlu şeyler düşünmediğimi fark ettim. Sadece Star Wars adını taşımasından dolayı bir oyuna olumlu düşüncelerle bakmam da mümkün değil. Oyunun tekrar eden yapısı en büyük eksisi olarak görülebilir. Lucas Arts gibi bir firma istese çok daha iyi bir oyun yapabilirmiş, ama anlaşılan amaçları gerçek bir macera yaşatmak yerine sadece bir oyun yapmakmış. Belki de sadece para kazanma amaçlanıldı. Eğer bu oyun Star Wars adını taşımasa veya pek de bilinmeyen bir firma tarafından yapılsa çok kısa bir sürede unutulup giderdi. Bu nedenle The Force Unleashed II'yi sadece Star Wars hayranlarına önerebilirim. Star Wars serisine ilgi duymayanlar ise şu tatil sezonundaki oyun yağmurunda bu oyuna boşa zaman ayırmasınlar. Büyük yapımlar yavaş yavaş piyasaya çıkmaya başladı, bu yoğunlukta bu oyuna zaman ayırmak için büyük bir oyun açlığı çekiyor olmanız gerekiyor.

      Star Wars gibi önemli bir isimin oyunları her zaman en üst düzeyde olmak zorundadır, çünkü Star Wars adı her zaman üst düzeyde olmuştur. İçinde Star Wars adı geçen bir oyundan beklentilerin düşük olması mümkün olmuyor. Şimdiye kadar başarılı ve başarısız Star Wars oyunlarıyla karşılaştık. Knights of the Old Republic (KOTOR) ve Rogue Squredon gibi seriler Star Wars oyunlarının gurur kaynağı olmayı başarmıştır. Tabi bunun yanı sıra bekleneni veremeyen Star Wars oyunları hiç de az değil. Sanırım Star Wars serisi de tıpkı diğer film oyunları gibi bazen sömürüldü. Ne de olsa filmin hayranları içinde Star Wars adı geçen herşeye ilgi duyacak bir kitle vardı. 25 Mayıs 1977 yılında yayına giren ilk filmden bu yana her zaman popülaritesini belli bir seviyenin üstünde tutan Star Wars, günümüzde de çok büyük ilgi görüyor. Bu evrene hiç ilgi duymayanlar bile Jedi, Işın Kılıcı, Darth Vader ve Yoda gibi isimleri mutlaka duymuşlardır. Star Wars serisi oyun dünyasında da benzer şekilde ilgi görüyor, bu serinin kaliteli oyunları oyuncuların büyük ilgisine maruz kalıyor. Örneğin KOTOR'un tam bir çılgınlığa dönüştüğünü ve çok büyük övgüler aldığını hepimiz biliyoruz.     Star Wars: The Force Unleashed adını duyurabilmiş bir oyun olsa da bu onun yeterince ünlü olmasını sağlayamadı, şimdi ise oyuncuların gözüne girmek için hikayeyi devam ettiren Unleashed II karşımızda ve bu defa da yeterince başarılı olunamamış. Neden mi? Aslında bu yazıda da oyunun neden yeterince başarılı olamadığı üzerinde duracağız.

    Star Wars: The Force Unleashed II ilk oyundan 7 ay kadar sonraki Star Wars: Episode IV: A New Hope'tan ise 1 yıl önceki olayları konu ediniyor. Bu defa ilk oyundan daha kişisel bir hikayeyi sürdürüyoruz.  Unleashed II'de de ilk oyundaki kahramanımız Starkiller kontrolümüz altında. Darth Vader'ın gizli çırağı ilk oyunda kendisinin nasıl kandırıldığını (oyunu oynamayanlar nedeniyle fazla spoiler vermeyelim) anlamış ve büyük bir mücadeleye girişmişti. Bu oyunda ise Darth Vader sizin bir klon olduğunuzu söylüyor, ama tabi ki ona inanmıyoruz ve yeniden büyük bir mücadeleye giriyoruz.

     Oyuna başlar başlamaz başta Stormtrooper'lar olmak üzere çeşitli düşmanlar üzerinize geliyor ve siz de kılıçlarınızı kullanarak onları biçmeye başlıyorsunuz. İlk başlarda eğlenceli gelen bu kesme biçme olaylarında bir gariplik olduğunu anlamak için fazla beklemeniz egerek kalmıyor. Evet, bu sahneler sürekli kendini tekrar etmeye başlıyor.      Bir oyundaki en sinir bozucu şeylerden birisi de oyunun tekrar etmesidir, geliştiriciler genellikle oyunların sürelerini uzatmak için veya yaratıcılık eksikliğinden tekrara başvurur. Star Wars evrenin de asla yaratıcılık eksikliği çekmezsiniz, çünkü elinizde yeterince kaliteli malzeme vardır. Bu tekrar olayı oyunu uzatmak için de yapılmamış, çünkü oyunun başından itibaren herşey tekrar etmeye başlıyor. Üzerinize gelen yüzlerce Stormtrooper veya diğer robotları kesip biçmekten bıkmaya başlıyorsunuz. Oyunu oynarken bu kadar fazla düşmana ne gerek vardı ki diyorsunuz. Üstelik dövüşlerde vuruş hissi yok denecek kadar az, karşınızda kağıttan askerler var gibi hissediyorsunuz. Bazen farklılık için karşıma dev robotlar çıksın veya bir boss savaşı başlasın diye beklediğim anlar oldu. Özellikle dövüşler konusunda maalesef oyun sınıf kalıyor. İlk baştaki o mükemmel atmosfer tekrar eden dövüşler nedeniyle yerini yavaş yavaş sıkıntıya bırakıyor. Bulmacalarda da durum farklı değil, yapımcılar ilk oyuna göre daha fazla bulmaca öğesi koyacaklarını söyleseler de ortada bulmamız gereken bir şey yok, sadece size yapılmasını söylenen şeyleri yapıyorsunuz. Genellikle savaşlar gibi bulmacalar da kendini tekrar ettiğinden bu konuda da fazla eğlence şansı bulamıyorsunuz.

     Oyunda Saber, Push, Lightning, Grip, Mind Track, Saber Throw, Repulse gibi çeşitli özellikleriniz var ve bunlar 3 kademeden oluşmak üzere geliştirilebiliyorlar. Bunları geliştirmek için düşmanları öldürdüğünüzde ortaya çıkan Force Points'leri kullanıyorsunuz. Zaten oldukça güçlü olan ve rakiplerini rahatlıkla yok edebilen ana karakterimiz böylece inanılmaz bir güce kavuşuyor. Oyunun baş yapımcısı Vinde Kudirka da Unleashed II'nin amacının oyuncuların “inanılmaz derecede güçlü bir Jedi” gibi hissetmelerini sağlamak olduğunu söylemişti. Bence bu konuda bazı hatalar yapılmış, oyuncuların doğru düzgün çabalamadan önüne geleni rahatça öldürmek isteyeceğini pek sanmıyorum.

     Mesela büyük robotlarla mücadelelerde kullanılan Quick Time Event'ler (tuşlara belirtilen zamanda basma) bile oldukça basit tasarlanmış. Sadece 2 tuşa başarak dev robotları alt etmek veya kalkanlarını basit tuş hareketleriyle indirmek hiç de zevkli değil. Tamam God of War veya Shenmue gibi Quick Time Event'leri çok yoğun bir şekilde kullanmayabiliriz, ama en azından bu özellik daha eğlenceli tasarlanabilirmiş. Açıkçası eğer bir Star Wars hayranı değilseniz dövüşlerden zevk alacağınızı düşünmüyorum. Gayet basit ve orijinallikten uzak dövüş sahneleri ilk saatten sonra canınızı sıkmaya başlayacaktır.     Unleashed II'nin hiç mi olumlu olduğu yönler yok derseniz tabi ki var, mesela grafiksel anlamda oldukça iyi bir oyunla karşı karşıyayız. Karakterlerin kaplamaları ve modellemeleri oldukça iyi ve ayrıntılar takdir edilmeye değer. Çevre tasarımları da kapalı mekanlar dışında oldukça hoş. Kapalı mekanlarda sürekli birbirine benzeyen yerlerle karşılaşmak çok sıkıcı olsa da açık mekanlarda görsel şov yaşanıyor. Oyunun başında yağmurun yağması size üşümüş hissini verecek kadar güzel; ileriki bölümlerde de ışıklandırmalar sizi büyüleyecektir. Çevrede bayrakların dalgalanması, sis efektleri gibi unsurlar konusunda gerçekten birinci sınıf bir iş çıkarılmış. Açık mekanlar o kadar güzel ki kapalı mekanlara girmeyi hiç istemiyorsunuz. Bazen karşılaştığımız sinematik sahneler de film izliyormuşsunuz izlenimi veriyor ve sırf sinematikleri görmek için oyunu bitirme isteği duyabilirsiniz. Bu kadar kaliteli grafiklere sahip bir oyunda tekrar hissinin oluşmasına nasıl izin verilir anlamak mümkün değil.

     Tıpkı oynanış konusunda olduğu gibi çevrenin de kendini tekrar etmesi oyunun grafiklerinin etkileyiciliğini düşürüyor. Benzer mekanlar ve benzer düşmanlar maalesef oyunun yeterince iyi olamamasının en büyük nedeni. Seslendirmeler de bu ikiliye katılınca atmosfer daha da baltalanıyor. Öncelikle bu kalitedeki bir yapımda yol üzerinde kestiğimiz düşmanlarda bile iyi seslendirmelerin olmasının şart olduğunu düşünüyorum. Düşmanların bağırmaları çok yapmacık geliyor. Işın kılıçlarının sesi vuruş hissinin olmamasından dolayı pek de umrunuzda olacak cinsten değil. Sinematiklerdeki seslendirmeler ise gerçekten en üst düzeyde yapılmış. Yani oyun sadece sinematiklerden oluşsa saatlerce sıkılmadan izleyebileceğinize emin olun. Sinematiklerdeki özenin oyun içinde gösterilmemesi gerçekten üzücü. Halbuki gerek oynanış, gerek seslendirmeler gerekse de bölüm tasarımları biraz daha uğraşılarak çeşitlilik ve yüksek kalite konusunda çok şey yapılabilirmiş. İnanın o zaman oyun tadından yenmez olurdu.     Star Wars: The Force Unleashed II malesef büyük eksikliklere sahip bir oyun. Bu bir Star Wars oyunu olmasa oynar mıydım veya bu oyun hakkındaki düşüncelerim ne olurdu diye düşününce pek de olumlu şeyler düşünmediğimi fark ettim. Sadece Star Wars adını taşımasından dolayı bir oyuna olumlu düşüncelerle bakmam da mümkün değil. Oyunun tekrar eden yapısı en büyük eksisi olarak görülebilir. Lucas Arts gibi bir firma istese çok daha iyi bir oyun yapabilirmiş, ama anlaşılan amaçları gerçek bir macera yaşatmak yerine sadece bir oyun yapmakmış. Belki de sadece para kazanma amaçlanıldı. Eğer bu oyun Star Wars adını taşımasa veya pek de bilinmeyen bir firma tarafından yapılsa çok kısa bir sürede unutulup giderdi. Bu nedenle The Force Unleashed II'yi sadece Star Wars hayranlarına önerebilirim. Star Wars serisine ilgi duymayanlar ise şu tatil sezonundaki oyun yağmurunda bu oyuna boşa zaman ayırmasınlar. Büyük yapımlar yavaş yavaş piyasaya çıkmaya başladı, bu yoğunlukta bu oyuna zaman ayırmak için büyük bir oyun açlığı çekiyor olmanız gerekiyor.