Şimdiye kadar birçok görünümde strateji oyunlarını oynadık. Gerek ileri teknolojide geçen, gerek eski çağda geçen, gerek ise Swords and Soldiers gibi anime tarzında grafiklere sahip oyunları. Ama bir şeyi farkettiniz mi? Bu oyunların çoğunda, hatta hepsinde üstten bakış açısıyla oynadık.        Swords and Soldiers’ın başında da, yine bir bağımsız yapımcı görüyoruz. Swords and Soldiers’ın yapımcı ekibi Hollandalı Ronimo Games, kendilerine sormuş; “Yandan bakış açısıyla bir strateji oyunu nasıl olur?” Başlamışlar işe koyulmaya. Ardından ortaya, oynanışı zevkli, eğlenceli bir yapım çıkmış; Swords and Soldiers.      Swords and Soldiers, geçtiğimiz sene Wii’ye, Ekim ayında ise Playstation 3’e çıktı. Oyunun Aralık ayında da PC için çıkması, incelememizi geciktirdi. Bu cümleden de anlayacağınız üzere bu incelemede, Swords and Soldiers’ın PC sürümünü ele aldık.       Oyunun senaryo modunda sırasıyla, Viking, Aztek ve Çin ırklarını oynuyoruz. Bunların her birisinin farklı farklı senaryoları ve senaryolarının içinde küçük görevler bulunuyor. Bu görevleri yaparken hikaye anlatımı görevden önce yapılıyor. Hikaye anlatımıyla birlikte de o görevde ne yapmamız gerektiği söyleniyor. Senaryo modunun ilk kısımlarını, bir nevi tutorial olarak nitelendirebiliriz. Ayrıca campaign modundaki yapay zekanın, oynadığımız ırklara göre zorlaştığını görebiliyoruz. Yani Viking senaryosunu oynarken pek zorlanmayacağınızı söyleyebilriim. Ancak aynı şey Aztek senaryosunun sön bölümleri ve Çin senaryosu için geçerli değil.      Senaryo modunda Swords and Soldiers, küçük bir hikayeye sahip. Ancak hikaye denince aklınıza derin şeyler gelmesin. Swords and Soldiers’ın atmosferine uygun olarak oyunda, kaybolmuş oyuncağın, çalınmış yemeğin peşine düşüyoruz. Yani, oyunda hikaye fazla bir öneme sahip değil.        Skirmish’in ardından Challenges bölümünü girdiğimizde üç farklı mod görüyoruz. Bu modlar, oyundaki Campaign bölümünü oynadıktan sonra açılıyor. Viking senaryosunu oynayıp Berserker Run, Aztek senaryosunu oynayıp Boulder, Çin senaryosunu oynayıp da Survival modlarını oynanabilir hâle getirebiliyoruz. 

     Single-player kısmının içeriklerini geçtikten sonra, gelelim her oyuna farklı bir eğlence katan bölüm multiplayer yani çoklu oyunculu kısıma. Swords and Soldiers, çoğu strateji oyununda da gördüğümüz üzere bir lobi sistemi kullanıyor. Bundaki en büyük neden “indie” yani bağımsız bir yapım olması sanırım. Eğer sunucu sistemli bir multiplayera sahip olsaydı insanın aklında “Masrafa değer mi?” gibi bir soru oluşabilirdi. Zirâ, sunucu sistemine sahip çoğu bağımsız oyunun multiplayerinin çıktıktan birkaç ay sonra aktifliğini yitirdiğini görüyoruz.       Herneyse, kaldığımız yerden devam edelim. Swords and Soldiers’da match making sistemi sayesinde kendinize uygun olan oyunu buluyorsunuz. Yani sizin yapmanız gereken tek şey menüden online bölümüne tıklayıp, olacağınız ırkı ve renginizi seçip beklemek. Ayrıca sevdiğim bir yön de, oyun kendimize uygun maçı bulurken tek kişilik oyununuzu oynuyor, kendinize uygun oyunu bulduktan sonra da multiplayer maçınızı yapıyorsunuz. Oyun bitince ise tek kişilik oyununuza kaldığınız yerden devam ediyorsunuz. Bu olay, online menüsünün başında vaktinizi harcamanıza, bulamadığınızda sıkılıp oyundan çıkmanızı kesinlikle önlüyor.      Tek kişilik bölümdeki modlarda bulunan sıralama, multiplayerda da bulunuyor. Oyunları kazandıkça sıralamadaki yerinizi yükseltmeye çalışıyorsunuz. Ayrıca bu sıralamada her ırkın kendine göre bölümü bulunuyor. Yani favori ırkınızda yüksek yerlerde olduğunuzda, alışamadığınız veya oynayamadığınız ırkın sıralamasında ise, maalesef dibi boyluyorsunuz.

     Oyunun multiplayer bölümünde, eğer maçlar çok uzun sürerse sistem tarafından oyun hızlı moda alınıyor. Yani işçileriniz, askerleriniz daha hızlı hareket ediyor. Dolayısıyla daha fazla altın geliyor ve oyun tam bir ölüm kalım savaşına dönüyor. Bu bölümde pek strateji uygulayamıyorsunuz çünkü ne olup bittiğini anlamak zor olduğundan tek tercihiniz asker çıkartmak olacaktır.

     Oynanabilirlik faslını geçtikten sonra, bir de oyunun grafik, ses gibi özelliklerine değinelim. Swords and Soldiers’dan fazla grafik beklemeniz yanlış olur. Bunun nedenlerinden ilki, bağımsız yapımcıya ait olduğundan düşük bütçe, diğeri ise oyunun grafiğe değil de sisteme dayandırılması. Zaten senaryo modunda da değindiğimiz üzere oyun çok “çizgi film” tadında. Grafikler de aynı yolda ilerliyor. Ancak bu durum tabiki grafiklere ‘kötü’ damgası vurmamızı gerektirmiyor.

     Swords and Soldiers’ta seslerde de fazla ayrıntıya kaçılmamış. Maç sırasındaki arka fon müziği, askerlerimizi oluştururken çıkarılan sesler ve özel yetenekleri kullanırken çıkan ses, Swords and Soldiers’da duyabileceğiniz belki de tek sesler oluyor. Oyunda hikaye anlatımı yazıyla yapıldığından ve hikaye anlatımında ara videolara yer verilmediğinden, bu durumu beraberinde getiriyor.

     Gerçi, bir oyuncunun 276 MB’lık bir oyundan ne gibi bir ayrıntı beklentisi olabilir, o da ayrı bir tartışma konusu. Şahsen, oyunun eğlencesi ve oynanış tarzının, ses, grafik gibi etkenleri etkisiz hale getirdiğini söyleyebilirim. 

     Şimdiye kadar birçok görünümde strateji oyunlarını oynadık. Gerek ileri teknolojide geçen, gerek eski çağda geçen, gerek ise Swords and Soldiers gibi anime tarzında grafiklere sahip oyunları. Ama bir şeyi farkettiniz mi? Bu oyunların çoğunda, hatta hepsinde üstten bakış açısıyla oynadık.        Swords and Soldiers’ın başında da, yine bir bağımsız yapımcı görüyoruz. Swords and Soldiers’ın yapımcı ekibi Hollandalı Ronimo Games, kendilerine sormuş; “Yandan bakış açısıyla bir strateji oyunu nasıl olur?” Başlamışlar işe koyulmaya. Ardından ortaya, oynanışı zevkli, eğlenceli bir yapım çıkmış; Swords and Soldiers.      Swords and Soldiers, geçtiğimiz sene Wii’ye, Ekim ayında ise Playstation 3’e çıktı. Oyunun Aralık ayında da PC için çıkması, incelememizi geciktirdi. Bu cümleden de anlayacağınız üzere bu incelemede, Swords and Soldiers’ın PC sürümünü ele aldık.       Oyunun senaryo modunda sırasıyla, Viking, Aztek ve Çin ırklarını oynuyoruz. Bunların her birisinin farklı farklı senaryoları ve senaryolarının içinde küçük görevler bulunuyor. Bu görevleri yaparken hikaye anlatımı görevden önce yapılıyor. Hikaye anlatımıyla birlikte de o görevde ne yapmamız gerektiği söyleniyor. Senaryo modunun ilk kısımlarını, bir nevi tutorial olarak nitelendirebiliriz. Ayrıca campaign modundaki yapay zekanın, oynadığımız ırklara göre zorlaştığını görebiliyoruz. Yani Viking senaryosunu oynarken pek zorlanmayacağınızı söyleyebilriim. Ancak aynı şey Aztek senaryosunun sön bölümleri ve Çin senaryosu için geçerli değil.      Senaryo modunda Swords and Soldiers, küçük bir hikayeye sahip. Ancak hikaye denince aklınıza derin şeyler gelmesin. Swords and Soldiers’ın atmosferine uygun olarak oyunda, kaybolmuş oyuncağın, çalınmış yemeğin peşine düşüyoruz. Yani, oyunda hikaye fazla bir öneme sahip değil.        Skirmish’in ardından Challenges bölümünü girdiğimizde üç farklı mod görüyoruz. Bu modlar, oyundaki Campaign bölümünü oynadıktan sonra açılıyor. Viking senaryosunu oynayıp Berserker Run, Aztek senaryosunu oynayıp Boulder, Çin senaryosunu oynayıp da Survival modlarını oynanabilir hâle getirebiliyoruz. 

     Single-player kısmının içeriklerini geçtikten sonra, gelelim her oyuna farklı bir eğlence katan bölüm multiplayer yani çoklu oyunculu kısıma. Swords and Soldiers, çoğu strateji oyununda da gördüğümüz üzere bir lobi sistemi kullanıyor. Bundaki en büyük neden “indie” yani bağımsız bir yapım olması sanırım. Eğer sunucu sistemli bir multiplayera sahip olsaydı insanın aklında “Masrafa değer mi?” gibi bir soru oluşabilirdi. Zirâ, sunucu sistemine sahip çoğu bağımsız oyunun multiplayerinin çıktıktan birkaç ay sonra aktifliğini yitirdiğini görüyoruz.       Herneyse, kaldığımız yerden devam edelim. Swords and Soldiers’da match making sistemi sayesinde kendinize uygun olan oyunu buluyorsunuz. Yani sizin yapmanız gereken tek şey menüden online bölümüne tıklayıp, olacağınız ırkı ve renginizi seçip beklemek. Ayrıca sevdiğim bir yön de, oyun kendimize uygun maçı bulurken tek kişilik oyununuzu oynuyor, kendinize uygun oyunu bulduktan sonra da multiplayer maçınızı yapıyorsunuz. Oyun bitince ise tek kişilik oyununuza kaldığınız yerden devam ediyorsunuz. Bu olay, online menüsünün başında vaktinizi harcamanıza, bulamadığınızda sıkılıp oyundan çıkmanızı kesinlikle önlüyor.      Tek kişilik bölümdeki modlarda bulunan sıralama, multiplayerda da bulunuyor. Oyunları kazandıkça sıralamadaki yerinizi yükseltmeye çalışıyorsunuz. Ayrıca bu sıralamada her ırkın kendine göre bölümü bulunuyor. Yani favori ırkınızda yüksek yerlerde olduğunuzda, alışamadığınız veya oynayamadığınız ırkın sıralamasında ise, maalesef dibi boyluyorsunuz.

     Oyunun multiplayer bölümünde, eğer maçlar çok uzun sürerse sistem tarafından oyun hızlı moda alınıyor. Yani işçileriniz, askerleriniz daha hızlı hareket ediyor. Dolayısıyla daha fazla altın geliyor ve oyun tam bir ölüm kalım savaşına dönüyor. Bu bölümde pek strateji uygulayamıyorsunuz çünkü ne olup bittiğini anlamak zor olduğundan tek tercihiniz asker çıkartmak olacaktır.

     Oynanabilirlik faslını geçtikten sonra, bir de oyunun grafik, ses gibi özelliklerine değinelim. Swords and Soldiers’dan fazla grafik beklemeniz yanlış olur. Bunun nedenlerinden ilki, bağımsız yapımcıya ait olduğundan düşük bütçe, diğeri ise oyunun grafiğe değil de sisteme dayandırılması. Zaten senaryo modunda da değindiğimiz üzere oyun çok “çizgi film” tadında. Grafikler de aynı yolda ilerliyor. Ancak bu durum tabiki grafiklere ‘kötü’ damgası vurmamızı gerektirmiyor.

     Swords and Soldiers’ta seslerde de fazla ayrıntıya kaçılmamış. Maç sırasındaki arka fon müziği, askerlerimizi oluştururken çıkarılan sesler ve özel yetenekleri kullanırken çıkan ses, Swords and Soldiers’da duyabileceğiniz belki de tek sesler oluyor. Oyunda hikaye anlatımı yazıyla yapıldığından ve hikaye anlatımında ara videolara yer verilmediğinden, bu durumu beraberinde getiriyor.

     Gerçi, bir oyuncunun 276 MB’lık bir oyundan ne gibi bir ayrıntı beklentisi olabilir, o da ayrı bir tartışma konusu. Şahsen, oyunun eğlencesi ve oynanış tarzının, ses, grafik gibi etkenleri etkisiz hale getirdiğini söyleyebilirim.