Eminim, her oyuncunun başına gelmiş, geliyor ve gelecektir. Kendinizi oyunlara kaptırdığınızda zamanın bazen nasıl geçip gittiğini anlamayız, dersler biraz ikinci plana itilir ve ebeveynlerimiz başımıza hemen dikilir akabinde gelen örnek tepkiler şunlar olur hep:
"Oğlum, neden ders çalışmıyorsun?"
"Hâla mı oyun oynuyorsun?"
"Ben sana kapat demedim mi o oyunu?"
Daha envai çeşit örnek üretilebilir. Ama oyunu kapatamayız. Çünkü kendimizi ya God of War'ın büyülü atmosferine kaptırmışızdır ya da Call of Duty multiplayer'ı tatlı geliyordur veya bir MMO'nun bağımlısı olmuşuzdur. O zaman anne veya babanız için kolay sizin için çok zor bir karar gelir. Oyunlar size yasaklanıverir. Peki ama "Neden?" diyoruz ve bu durumu bir de tersten ele alıp felsefe yapmaya koyuluyoruz. Bobiler.org gururla sunar:
