Bir oyuncu, oynadığı oyunun gerçek hayata mümkün olduğunca çok benzemesini ister. Bir oyunun gerçek hayata benzemesinde en önemli faktör grafiklerdir. Daha sonra fizik kuralları ve buna benzer gerçekçilik faktörleri gelir. İlk Red Faction oyunu, bir ilke imza atarak tamamen parçalanabilir bir oyun motoruyla karşımıza çıkmıştı. Artık bir binaya girmek için kapıyı kullanmamıza gerek kalmamıştı. Kapının yanındaki duvara vurup kırarak da istediğimiz yere girebilmiştik. Red Faction, ilklerin FPS'si idi.
İkinci oyun, FPS olarak gelmedi. TPS olarak geldi. Karakteri GTA'da olduğu gibi dışarıdan görüyoruz. Hatta yine GTA'da olduğu gibi, araç kullanıyor, haritada dolaşıyor, binalara girip çıkıyor ve görevlerimizi çeşitli noktalara gidip alıyoruz. Kısaca, Red faction Guerilla, GTA'nın Mars'ta geçen versiyonu gibi.
Adamımız, dünyada sıkılmış olacak ki, babasını ölümünden sonra Mars'a, kardeşinin yanına madencilik yapmaya geliyor. Havaalanında kardeşi tarafından karşılanıyor. Vakit kaybetmeden işe koyulmak ve para kazanmak isteyen adamımız, çok geçmeden öyle bir belaya batıyor ki, daha neler olup bittiğini anlamadan kardeşinin ölümüyle sarsılıyor. Kendisi de öldürülmek üzereyken, Red Faction örgütü tarafından kurtarılıyor. Hem intikam almak hem de can borcumuzu ödemek adına, biz de örgüte katılıyoruz ve gezegeni kötülerden kurtarmak için, kolları sıvıyoruz.
Oyun, çeşitli bölümlere ayrılmış dev bir Mars haritasında geçiyor. Her bölüm, farklı birer şehir. Hepsinin yönetimi kötülerde. Biz ise, teker teker bu bölgelerin yönetimini ele geçirmeye çalışıyoruz. Bir bölgeyi ele geçirmeden, diğerine geçmemiz mümkün olmuyor. Bölgelerde bulunan Safe House'larda cephanemizi doldurabiliyoruz. Ayrıca yine aynı yerdeki dükkandan yeni silahlar veya evcut silahlara geliştirmeler alabiliyoruz. Bir şey satın almak için, yıkılan binalardan dökülen hurdaları toplamamız gerekiyor. Ayrıca görevleri bitirerek de para kazanabiliyoruz. Oyun para konusunda pek cömert değil. Bu yüzden parayı har vurup harman savurmamak gerekiyor.
Bir bölgeyi ele geçirmek için, iki şey yapmanız gerekiyor. Birincisi, yan görevleri yaparak, yönetimin o bölgedeki mevcudiyetini bitirmeniz gerekiyor. Daha sonra da ana görevleri yaparak, kötü adamların tamamen bölgeden çekilmelerini sağlıyorsunuz. Daha sonra bir sonraki bölgeye geçiyor ve aynı şeyleri tekrarlıyorsunuz. Oyunun görev çeşitliliği fazla olmadığından, bir süre sonra sıkabiliyor. Ama bölge değişimlerinde ana konu ilerliyor ve bu da oyuna biraz heyecan katıyor. Özellikle oyunun sonları çok heyecanlı. İlk başlarda sıkılırsanız, dişinizi sıkın. Çünkü son bölümlerde çok eğleneceksiniz.
Oyunda bir yerden başka bir yere gitmek için çeşitli araçlar kullanıyoruz. Hafif ama hızlı veya ağır ama güçlü araç seçeneklerimiz var. Araçları genelde merkezden alıyoruz. Ama yolda sağa çekmiş boş araçlar da bulmak mümkün. Araç konusunda sıkıntı çekmiyorsunuz. İlerleyen zamanlarda üzerine silah monte edilmiş araçlarınız da oluyor. Bu araçlar çok işinize yarayabiliyor.
Oyundaki görevler genelde birilerini korumak, öldürmek, bir binayı yıkmak veya bir yeri korumak şeklinde oluyor. Yan görevler, ana görevlerden daha çeşitli. Bir aracı belirli bir sürede bir noktadan başka yere götürmek, az sayıda bombayı akıllıca kullanarak binaları yok etmek, bir aracın arkasındaki roket atarı kontrol ederek etrafa zarar vermek gibi yan görevleriniz oluyor. Bunları yapmak çok eğlenceli. Ana görevler biraz daha zor ve ciddi görevler oluyor. Bir bölgeyi bitirmek için 2-3 tane ana görevi bitirmeniz gerekiyor.
Oyunun grafikleri oldukça iyi. Oyun Mars'da geçtiği için, çevreye kırmızı renk hakim. Her yer toz duman ve bitki örtüsü de yok denecek kadar az. Gezegenin “cansız” hayatı, oyuna güzel aktarılmış. Her bölge birbirinden farklı iklim özelliklerine sahip. Kum fırtınası, radyasyon, buzullar gibi etkenler, görsel anlamda iyi oldukları kadar, oynanışa da etki ediyor. Araçlar çok çeşitli sayılmazlar ama mevcut araçlar çok iyi modellenmişler. Kontrolleri çok esnek değil ama zamanla alışıyorsunuz. Işıklandırma efektler, yansımalar, kaplama detayı gibi detaylar da olması gerektiği gibi. Oyun her açıdan Xbox 360 konsolunun bütün gücünü kullanıyor.
Red Faction, fizik konusunda da iddialı bir yapım. Gördüğünüz her şeyi parçalamanıza izin veriliyor. Zaten birincil görevleriniz arasında sık sık bir binayı yok etmek oluyor. Elinizdeki sınırlı sayıda bombayı binaların zayıf yerlerine, sütunlarına yerleştirerek havaya uçuruyor ve binayı yıkıyorsunuz. Hasar modellemesi müthiş. Her şey gerçek hayattaki gibi kırılıyor, bükülüyor, parçalanıyor. Karakterlerin hareketleri çok gerçekçi. RagDoll özellikleri sorunsuz. Kollar bacaklar birbirlerine girmiyor, birileri öldüğünde. Her yerin hasar alması ve kırılıp dökülmesi, bir görevi yaparken geliştireceğiniz stratejiyi de etkiliyor. İstediğiniz bir mekana kapı yerine, duvarda açacağınız bir delikten de girebiliyorsunuz. Hatta duvara komple bomba yerleştirip, komple düşmanın tepesine indirip güzel bir Sürpriz de yapabiliyorsunuz. Bütün bunlar, sizin hayal gücünüzle sınırlı.
Seslendirmeler, diğer tüm özelliklerin bir hayli gerisinde. Karakterlerin seslendirilmesi eksiksiz ve kötü değil. Hemen herkes kendi halinde konuşuyor ama konuşmalar pek konuyla alakalı olmuyor. Görev alırken telsizden komutlar alıyorsunuz. Diğer tüm konuşmalar, 4-5 değişik cümleden ibaret. Bir süre sonra aynı şeyleri duymaktan sıkılıyorsunuz. Müzikler çok sönük. Çalıp çalmadıkları belli bile değil. Oyunun heyecanına kapıldığınızda, arka planda çalan müzikleri duymuyorsunuz bile.
Oyun, multiplayer olarak da oldukça iddialı. Dev haritalarda, araç kullanarak ve çevreye dilediğimiz gibi zarar vererek gerçek insanlara karşı mücadele etmek çok eğlenceli. Modlar, alışılmış modlar ve o modların ufak tefek değişikliğe uğramış halletinden oluşuyor. Tek kişilik modu bitirdiğinizde, multiplayer moduyla da uzun süre ilgilenebilirsiniz.
Red Faction Guerilla, ilk oyunu bir kaç adım ileriye götürmüş, oldukça başarılı bir oyun. GTA tarzında dev bir haritada geçmesi, oyuncuya müthiş bir serbestlik sunması ve hemen her şeyin kırılabilir olması, oyunun rakiplerinden çok daha iyi bir yerde olmasını sağlıyor.
